Μια από τις μεγαλύτερες ιδιοφυίες του κινηματογράφου γεννήθηκε μέσα σε λίγα λεπτά εντελώς τυχαία. Τον Ιανουάριο του 1914, ένας Βρετανός ηθοποιός του βαριετέ, νεοφερμένος στο Χόλιγουντ, ο Τσαρλς Σπένσερ Τσάπλιν ( 1889 – 1977 ), είχε ελάχιστο χρόνο στην διάθεσή του για να δημιουργήσει έναν χαρακτήρα που θα ικανοποιούσε τις απαιτήσεις του σκηνοθέτη Μακ Σένετ. Ο ίδιος ο Τσάπλιν στην αυτοβιογραφία του, έπειτα από δεκαετίες, είπε για την δημιουργία του χαρακτήρα του Σαρλό « Πηγαίνοντας στην γκαρνταρόμπα του θεάτρου σκέφτηκα να ντυθώ με ένα φαρδύ παντελόνι , μεγάλα παπούτσια, με μπαστούνι και μικρό ημίψηλο καπέλο. Ήθελα να είναι όλα εντελώς αντίθετα μεταξύ τους … το παντελόνι φαρδύ, το φράκο στενό , το καπέλο μικρό, και τα παπούτσια πελώρια. Δεν είχα αποφασίσει αν θα ήμουν γέρος, ή νέος , όταν όμως θυμήθηκα ότι ο Σένετ περίμενε ότι θα ήμουν πολύ μεγαλύτερος , πρόσθεσα ένα μικρό μουστάκι , το οποίο έκρινα ότι θα μου πρόσθετε χρόνια χωρίς να κρύβει την έκφραση μου. Δεν είχα ιδέα για τον χαρακτήρα. Καθώς όμως ντυνόμουν, τα ρούχα και το βάψιμο με έκαναν να νιώσω τι άνθρωπος ήταν. Άρχιζα να τον γνωρίζω και καθώς βάδιζα προς την σκηνή η γέννηση του ολοκληρώθηκε »
Έτσι περιγράφει εκείνη την στιγμή ένας καλλιτέχνης , ο οποίος, κατά την διάρκεια της συνέντευξης , προσπαθεί να πείσει τον Χάρι Καρ, έναν δημοσιογράφο με μεγάλη επιρροή στο Λος Άντζελες, ότι η δουλειά του ήταν περισσότερο αποτέλεσμα ενστίκτου παρά διανοητικής δημιουργίας. Αφορμή για τον διάλογο είναι η τελευταία ταινία του Τσάπλιν εκείνο τον καιρό. Ο Χρησοθήρας , μια ταινία που αργότερα , την δεκαετία του 1990 , θα επιλεχθεί από το American Film’ s Institute ως μια από τις καλύτερες ταινίες στην ιστορία.
Με την γέννηση του Σαρλό δημιουργήθηκε ένας χαρακτήρας που δέκα χρόνια αργότερα δεν περιοριζόταν πλέον σε αστεία λόγια και κινήσεις αλλά είχε αποκτήσει και δραματικότητα, όπως ο ίδιος ο Τσάπλιν , ο οποίος καθόταν μπροστά στον Καρ εκείνο το βράδυ.
Ο κινηματογραφιστής ήταν τότε ο μεγαλύτερος αστέρας του σινεμά , αλλά η προσωπική του ζωή είχε προκαλέσει αναταραχή και σχόλια , καθώς είχε την τάση να παντρεύεται πολύ νεαρές γυναίκες. Το 1918 παντρεύτηκε την Μίλντρεντ Χάρις , 16 ετών, από την οποία χώρισε το 1920.
Ένα χρόνο πριν την συνέντευξη , το 1924 , έκανε το ίδιο λάθος για δεύτερη φορά και παντρεύτηκε τη Λίτα Γκρέι 17 ετών, με την οποία είχε μια θυελλώδη σχέση που ξεκίνησε άσχημα και κατέληξε στο δικαστήριο το 1927. Αλλά η σοβαρότητα που έρχεται στην επιφάνεια στην συνέντευξη με τον Καρ φαίνεται ότι συνδέεται με βαθύτερα θέματα και γι’ αυτό , προς μεγάλη έκπληξη του δημοσιογράφου και του αναγνώστη , ο Τσάπλιν εξομολογείται ότι αγαπάει την τραγωδία και όχι το γέλιο.
Ο μελαγχολικός κλόουν ήρθε στην επιφάνεια εκείνο το βράδυ….
Και η συνέντευξη θα σας αφήσει άφωνους ….έρχεται σύντομα
Αγάθη Ρεβύθη
Πηγή : Συλλεκτικές συνεντεύξεις ( Μεγάλες συνεντεύξεις )
Εκδόσεις Ημερησία 2015
