Μια όμορφη πνευματική συνένωση τεσσάρων φίλων, φιλοξενούμε σήμερα με τιμή και χαρά. Είναι το ανθολόγιο « Τέσσερα Τέταρτα » που ήδη ανέτειλε με φόντο τον ήλιο, τον άνθρωπο, την ζωή, την αγάπη για την σκλαβωμένη Κύπρο μας ! Καθένας εκ των 4 ποιητών κουβαλά την δική του σκέψη, μνήμη, βίωμα, σοφία, αλλά και οι 4 μαζί έχουν μια κοινή συνισταμένη. Είναι αυτή που εμφορείται από ανθρώπινα ιδεώδη , αξίες έτσι ακριβώς όπως θα καθρεφτιστούν στα μάτια των αναγνωστών
Θα την συναισθανθείτε από τους στίχους της Εύας Γεωργίου … «Ξάγρυπνη η πόλη, τα κοκόρια δεν θα ξανα λαλήσουν. Ανεμοδαρμένα νιάτα τραβάνε το κουπί, μαζεύουν απομεινάρια αντοχής δίνουν χέρια αγάπης.»
Θα ταυτιστείτε με τους στίχους του Δημήτρη Γκόγκα … «Συνήθιζα να της φέρνω λουλούδια. Χρόνια τώρα το πουλί του παραδείσου. Κι αν, εξέλειψε αυτή η τραγική συνήθεια κι αν μερικώς αποσιωπήθηκε από τη βαθύτατη εκτίμηση, είναι γιατί πλην του θεατρικού τίτλου: «Ο έρωτας που έγινε αγάπη»
Θα την νιώσετε στους στίχους της Κατερίνας Κωνσταντίνου Μάτσιου… « Έτσι πεθυμώ να ‘ναι οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ . Να μυρίζουν Βασιλικό. Να γιορτάζουν την Πρώτη Μέρα του Χρόνου, ολόχρονα… Να αγαπούν σαν τα παιδιά . Να λάμπουν σαν τα παιδικά χαμόγελά τους . Να μην λησμονιούνται . Να ξανανταμώνουν »
Θα την βρείτε στους στίχους της Ελένης Γ. Τυρίμου «Αναπνέω κάθε λεπτό, αχόρταγα να βρω δύναμη στο πέζεμα και ξεπέζεμα στην δική μου απρόβλεπτη διαδρομή, σε ένα πεδίο ναρκοθετημένο»
Είναι η ποίηση, αυτή, που οι δημιουργοί της, γράφουν και εννοούν κάθε στίχο , και τότε γινόμαστε όλοι συνοδοιπόροι τους … Ο τίτλος της Ανθολογίας φανερώνει την ισότιμη και περιεκτική ολότητα των ποιητών , μια καινοτόμος ιδέα που κάθε άλλο παρά… σε κλασματικούς αριθμούς παραπέμπει
Α.Ρ.
Εύα Γεωργίου
H Εύα Γεωργίου κατάγεται από την Δερύνεια, χωριό της επαρχίας Αμμοχώστου.
Αποφοίτησε από τον κλάδο ξένων γλωσσών του Λυκείου Παραλιμνίου και στη συνέχεια σπούδασε «Διοίκηση Ξενοδοχειακών και Τουριστικών επιχειρήσεων».
Είναι φοιτήτρια της Σχολής Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών στον κλάδο Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό, στο ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου με κατεύθυνση την φιλολογία.
Γράφει ποίηση από τα μαθητικά της χρόνια.
Ποιήματα της έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα ανθολόγια εφημερίδες, και λογοτεχνικά blogs.
Έχουν επίσης απαγγελθεί σε διάφορες εκδηλώσεις, ποιητικές βραδιές και έχουν μεταδοθεί από διάφορες ραδιοφωνικές εκπομπές.
Ποιήματα της έχουν βραβευτεί και διακριθεί σε παγκόσμιους και πανελλήνιους διαγωνισμούς Το ποίημα της με τίτλο ο Χορός τιμήθηκε με το Γ’ βραβείο στον παγκόσμιο διαγωνισμό Ε.Π.Ο.Κ 2017. Το ποίημα «Άτιτλο» τιμήθηκε με έπαινο στον παγκόσμιο διαγωνισμό Αμφικτυονίας 2018.
Το ποίημα Αμμόχωστος Βασιλεύουσα τιμήθηκε με το Β ’βραβείο στον παγκόσμιο διαγωνισμό Ε.Π.Ο.Κ ( 2018). To ποίημα Μια Βόλτα τιμήθηκε με Α’ βραβείο στον παγκόσμιο διαγωνισμό Ε.Π.Ο.Κ (2019).
Στίχοι της έχουν μελοποιηθεί. Πρόσφατα το τραγούδι « Τα έριξες όλα στην βροχή» βγαλμένο μέσα από την ανθρώπινη ευαισθησία της Εύας Γεωργίου στο γολγοθά ενός ουσιοεξαρτώμενου νεαρού τιμήθηκε με το Γ’ βραβείο Ε.Π.Ο.Κ στον στίχο.
Τον Νοέμβριο του 2018 έχει κυκλοφορήσει η πρώτη της ποιητική συλλογή από τις εκδόσεις Βεργίνα με τον τίτλο «Πίσω από την σιωπή» και το 2020 έχει κυκλοφορήσει το ανθολόγιο «4 τέταρτα», έργο τεσσάρων ποιητών όπου και συμμετέχει με 15 ποιήματα της.
ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΙΣΟ
Ανάμεσα σε δύο γυάλινα σπίτια
η νύχτα σέρνεται,
πότε στο ένα πότε στο άλλο
κλείνοντας το μάτι στον χρόνο.
Ακούραστος ο καθρέφτης
σου γνέφει κάθε φορά
πως κάτι πλησιάζει, ένα ξάφνιασμα
στην ακοίμητη ψυχή.
Δεν λογαριάζει κανένα κρύο,
κάτι σαν ανταρσία μέσα στην ζοφερή νύχτα.
Αντανακλά ό,τι χαλά την σιγαλιά της,
με τις αισθήσεις μιλά στην κόχη.
Σταγόνες ξεθωριασμένης μνήμης
κυλάνε ανενόχλητες,
πέπλο πυκνής ομίχλης πλανιέται,
μα την ξεγελά η σκιά των αειθαλή.
Αμφίβολος αγέρας στην περιπλάνηση
τσακίζει την γαλανόλευκη.
Μόνο φαντάσματα
βλέπουν κατάματα την αλήθεια.
Είναι που το ξημέρωμα αργεί τόσο.
ΑΝΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΗΣ
Αμίλητη μέρα,
βουβές οι ώρες
περίμεναν νωχελικά
το ηλιοβασίλεμα.
Δεν χώρεσε τίποτα η γιορτή,
ούτε αγκαλιές , ούτε φιλιά
ούτε παρελάσεις, ούτε τραγούδια.
Αλειτούργητη η Παναγιά,
οι πιστοί, ακοινώνητοι.
Εκκωφαντική ερημιά,
μόνη η μέρα
στην κακοκαιρία της.
Κομπιάζει η φωνή
ύστερα γίνεται σπαραγμός
και την αποτελειώνει ο θρήνος.
Ξάγρυπνη η πόλη,
τα κοκόρια δεν θα ξανα λαλήσουν.
Ανεμοδαρμένα νιάτα τραβάνε το κουπί,
μαζεύουν απομεινάρια αντοχής
δίνουν χέρια αγάπης.
Πορεύονται στην Ανάσταση
ατενίζοντας τον Σταυρό
προσδοκώντας όνειρα ανέγγιχτα.
Η δημιουργία ενός συλλογικού έργου με φίλους, μου φαινόταν πολύ ενδιαφέρουσα … και ήταν μια ωραία πρόκληση μπορώ να πω. Αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στην Κύπρο να συμμετέχουν σε ανθολόγιο μόνο τέσσερις ποιητές. Επ’ ευκαιρία να εκφράσω θερμές ευχαριστίες καρδιάς στους φίλους και συνοδοιπόρους μου Δημήτρη Γκόγκα, Κατερίνα Κωνσταντίνου Μάτσιου και Ελένη Τυρίμου για την άμεση και με ενθουσιασμό ανταπόκριση στο να ενώσουμε τις γραφίδες μας και μετέπειτα στην όμορφη συνεργασία που είχαμε για να έχουμε σήμερα στα χέρια μας το εξαιρετικό αυτό αποτέλεσμα.
Εύα Γεωργίου
Δημήτριος Γκόγκας
Ο Δημήτριος Γκόγκας γεννήθηκε το 1964 στο Στρυμονικό Σερρών. Σπούδασε στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών στα Τρίκαλα. Ασχολείται με την ποίηση. Συνεργάστηκε στην έκδοση του Βιβλίου «Το χθες της Ξάνθης σαν σήμερα» από τον Δήμο της Ξάνθης το 1998, με ευθύνη κυρίως της συλλογής και αρχειοθέτησης του υλικού. Ποιήματά του έχουν βραβευτεί σε Παγκόσμιους και Πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς ενώ έχουν αναρτηθεί σε σελίδες του διαδικτύου και λογοτεχνικά περιοδικά. Είναι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου και της Πολιτιστικής Κίνησης: Φίλοι της Λογοτεχνίας και του Πολιτισμού Λάρνακας. Είναι παντρεμένος με τη δημοσιογράφο Στρατούλα Τραμουντάνη και έχουν ένα παιδί.
Επιμελείται δύο σημαντικούς ποιητικούς διαδικτυακούς τόπους:
α. Οι Ποιητές που αγάπησα και άλλες μικρές και μεγάλες ιστορίες λόγου.
β. Κυπρίων Ποίηση και άλλες μικρές και μεγάλες ιστορίες λόγου.
Έχει εκδώσει τις παρακάτω ποιητικές συλλογές:
α. «Ωράρια Επιστροφών» (ISBN:978-618-82188-6-4)/2015 (Εκδόσεις ΔΙΑΝΥΣΜΑ)
α. «Κάμπος μιας νιότης» (ISBN 978-9925-7392-2-6) / 2019 (e-book)
β. «Ξέρω έναν τόπο» (ISBN 978-9925-7392-1-9) / 2018(e-book)
γ. «Ένα τετράδιο για το Στρυμονικό» (ISBN 978-9925-7392-4-0) / 2018(e-book)
δ. «16 αριθμοί και 24 γράμματα» (ISBN 978-9925-7392-6-40) / 2019 (e-book)
ε. «Θάνατος είναι ότι δεν έδωσες ενώ μπορούσες» (ISBN 978-9925-7392-0-2)/2020
στ. «ΑΝΑΣΕΣ από την Καμπούλ» (ISBN: 978-9925-7392-9-5 )/ 2020
Συμμετοχές σε συλλογικά έργα:
α. Ομαδικές Ποιητικές Συλλογές των Εκδόσεων ΔΙΑΝΥΣΜΑ, κατά τα έτη 2014, 2015, 2016, 2017
β. Ταξίδια Πολύτιμα του νου μαζί με τους Ποιητές: Σκουλίκα – Βέλλου Σοφία, Βλαχιώτης Αλέξανδρος Δρατσέλος Ευριπίδης (ISBN: 978-960-604-050-4) / 2016
γ. Ανθολόγιο Ποίησης των Εκδόσεων ΟΣΤΡΙΑ 2017
δ. Απανθίσματα (ISBN: 978-618-81297-3-3) μαζί με τις Ποιήτριες: Ρούλα Τριανταφύλλου και Χριστίνα Γαλιάνδρα – strada. (Εκδόσεις ΔΙΑΝΥΣΜΑ) / 2018
ε. Από Καρδιάς: Εκδόσεις Προφήτισσα / 2015
Επιμέλειες- Δημιουργίες συλλογικών έργων (e-book):
α. «Περί ποιήσεως»
β. «Ο χρόνος και ο λόγος»
γ. «199 Χρόνια Ελεύθερης Ζωής +1»
δ. «Θεμέλιοι Λίθοι»
e-mail: dimitriosgogas2991964@yahoo.com
Δείγμα γραφής: ένα ποίημα
ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ
Συνήθιζα να της φέρνω λουλούδια.
Χρόνια τώρα το πουλί του παραδείσου.
Κι αν, εξέλειψε αυτή η τραγική συνήθεια,
κι αν μερικώς αποσιωπήθηκε από τη βαθύτατη εκτίμηση,
είναι γιατί πλην του θεατρικού τίτλου: «Ο έρωτας που έγινε αγάπη»
ο χρόνος γέμισε και υποχρεώσεις, αποχρώσεις δύσμορφες και αναιμικές.
Κάθε υποχρέωση και ένα λουλούδι, πιθανόν του πουλιού του παραδείσου.
Κατερίνα Κωνσταντίνου Μάτσιου
Η Κατερίνα Κωνσταντίνου Μάτσιου κατάγεται από τη Σωτήρα Αμμοχώστου και την Επτακώμη Καρπασίας. Είναι έγγαμη με τον Αδάμο Σ. Μάτσιου και μητέρα τριών παιδιών, του Σωτήρη, της Ανδριανής και του Γεώργιου.
Κατέχει Δίπλωμα Γραμματειακών Σπουδών και Πτυχίο από το πρόγραμμα Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό, του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, με κατεύθυνση Φιλολόγου καθώς και Μεταπτυχιακό στη Διδακτική της Γλώσσας στο Τμήμα Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου.
Εργάζεται στο Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού ως επιμελήτρια σε σχολείο.
Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά της Κύπρου και σε συλλογικές ποιητικές εκδόσεις και ανθολόγια στην Κύπρο και στην Ελλάδα, καθώς επίσης και σε διάφορα ιστολόγια. Το έργο της, ποίηση και διήγημα, έχει βραβευτεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς στην Κύπρο και στην Ελλάδα.
ΑΝΑΡΩΤΗΜΑΤΑ
Νιώθω πάλι την ανάγκη
να ακουμπήσω το χαρτί
να γράψω…
Άνθρωπε τι είναι τούτο που
σε οδηγεί εδώ;
Να αποφεύγεις να μιλήσεις,
να αντικρίσεις και να αφουγκραστείς
Όσα και αν ο άλλος προσφέρει
Εσύ τον αγνοείς!
Ακόμα και την ψυχή του την ίδια
περιφρονείς!
Αχ! Άνθρωπε γιατί;
Τόση ταπεινότητα και όμως
τόση καταφρόνεση, γιατί;
Τόση αγάπη και όμως
τόση αλαζονεία, γιατί;
Γιατί;
Ας συνεχίσω όμως λοιπόν
εγώ τον δικό μου τον σκοπό
και όπως είπε κάποτε και ένας μεγάλος
ποιητής: «Πρέπει να κλάψω πολύ ακόμη
για να κάνω τον κόσμο ν’ αγαπήσει!»
Έτσι πεθυμώ να ‘ναι οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Να μυρίζουν Βασιλικό
Να γιορτάζουν την Πρώτη Μέρα του Χρόνου,
ολόχρονα
Να αγαπούν σαν τα παιδιά
Να λάμπουν σαν τα παιδικά χαμόγελά τους
Να μην λησμονιούνται
Να ξανανταμώνουν
Εισαγωγικό σημείωμα
Βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες στις αγαπητές φίλες και φίλο Δημήτρη Γκόγκα, Εύα Γεωργίου, Κατερίνα Κωνσταντίνου Μάτσιου, άξιοι δραστήριοι, με πλούσια κατάθεση στον γραπτό λόγο, που η εξέλιξη της φιλίας μας εξελίχθηκε με ιδέα της Εύα και του Δημήτρη σε μια όμορφη ποιητική έκδοση από δεκαπέντε ποιήματα ο καθένας με τίτλο “Τέσσερα τέταρτα”, όπου ο καθένας ξεχωριστά με τον δικό του τρόπο αποτυπώνει χαρές λύπες, μα και προβληματισμούς
Εύχομαι στον καθένα αναγνώστη να συνταξιδέψει μαζί μας με αισιοδοξία.
Ελένη Γ. Τυρίμου
Ελένη Γ. Τυρίμου
Η Ελένη Γ. Τυρίμου γεννήθηκε στο Αυγόρου της επαρχίας Αμμοχώστου.
Προέρχεται από πολύτεκνη οικογένεια βιοπαλαιστών αγροτών.
Από τα πολύ νεανικά της χρόνια έτρεφε μεγάλη αγάπη προς τα γράμματα και ιδίως στη λογοτεχνία. Διάβαζε και έγραφε ποίηση, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε και με τη διηγηματογραφία. Πολλά ποιήματά της δημοσιεύτηκαν στον εγχώριο τύπο.
Με αφορμή τον πόλεμο, του 1974 και τη συμπερίληψη του αδελφού της Ευαγόρα στον μακρύ κατάλογο των αγνοουμένων, δραστηριοποιήθηκε πιο έντονα στην ποίηση, εκφράζοντας έτσι τον πόνο του αγνοούμενου αδελφού και τα δεινά του πολέμου.
Αξιοσημείωτη είναι η συνεχής συμμετοχή της σε διαγωνισμούς ποίησης και διηγηματογραφίας με τιμητικές διακρίσεις.
Η παρούσα έκδοση είναι η τέταρτη της κατάθεση στη λογοτεχνία. Η πρώτη της έκδοση το 2014, έχει τίτλο «Ανοιχτό παράθυρο». Το 2017, εξέδωσε τη δεύτερη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Κραδασμοί ψυχής». Ακολούθησε η τρίτη της έκδοση, η πρώτη όμως στη διηγηματογραφία, με τίτλο «Αχτίδες ζωής».
Παλεύω να βρω τον εαυτό μου,
ανάμεσα στον κήπο της μάνας μου,
εκεί στις φτωχές ταπεινές γλάστρες,
ανάμεσα από τόσες και τόσες
ανόθευτες αναμνήσεις.
Γυρεύω να σταθώ!
Στα πόδια μου, έτσι γυμνά κατάχαμα,
να νιώθω τη γης μου.
Να κοιμηθώ λίγο
κάτω απ’ την κληματαριά,
του υπομονετικού μου πατέρα.
Αναπνέω κάθε λεπτό, αχόρταγα
να βρω δύναμη
στο πέζεμα και ξεπέζεμα
της δικής μου απρόβλεπτης διαδρομής,
σε ένα πεδίο ναρκοθετημένο.
Σφίγγω τις γροθιές,
στον ελεύθερο ουρανό,
στα άστρα, το φεγγάρι,
κτίζοντας ξανά και ξανά αχαλίνωτα όνειρα!
Για ένα όμορφο αύριο…
Παλεύω να κλείσω μέσα μου εκείνο το αυθεντικό,
γελαστό παιδί…
Να ονειρεύομαι για ένα αύριο!
ΑΠΟΨΕ
Απόψε πανσέληνος και εγώ
αγναντεύω τους απέναντι λόφους
με δίψα ψαχουλεύω
σκιές ξεκομμένες, μοναχικές.
Εκεί, τα ματωμένα πουλιά
δεν κοιμούνται τις νύκτες,
σιγοτραγουδούν με τη μελωδία,
των ψηλών, αλύγιστων δέντρων.
Άπλωσα τα χέρια για τη συγκομιδή
Τόσων χρόνων απουσίας σου.
Ξέρεις απόψε θα φιλέψω τη νύκτα
σώπασαν οι νυχτερίδες κι οι γρύλοι
και εσύ θα ‘ρθεις εδώ που γεννήθηκες,
θα ‘ρθεις εδώ που στερήθηκες.
Απόψε θα κάνω εγώ το τραπέζι
και εσύ θα εκφωνήσεις την πρόποση,
κρύψε λίγο όσο μπορείς τις πληγές σου,
στα ματωμένα, κουρελιασμένα σου ρούχα
μην σε δει η μάνα, ο πατέρας και τρομάξουν
έκαναν τόσα όνειρα, για τον γυρισμό σου.
Εγώ απλά, θα κλείσω την πόρτα
της επιστροφής σου, απέναντι,
για πάντα, αδελφέ μου
απόψε σε μια νύκτα πανσέληνο.
Καλοτάξιδο στις καρδιές των αναγνωστών
Peakupnews
Αγάθη Ρεβύθη
