Με ιδιαίτερη χαρά, υποδεχόμαστε την συγγραφέα ΚΑΙΤΗ ΛΙΑΝΟΥ – ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ και το νέο της μυθιστόρημα «Ο χορός των λυγμών», το οποίο εκδόθηκε πριν λίγες μέρες από τις εκδόσεις “ Αγγελάκη “. Είναι αναμενόμενη και αξεπέραστη, η κάθε δημιουργία της συγγραφέως , αλλά συγχρόνως και μια έκπληξη, καθώς αυτή την φορά το έργο της, πραγματεύεται την σύνθετη αναζήτηση, συνειδητά ή ανεπίγνωστα , ανάμεσα σε οξύμωρες φωτοσκιάσεις που θα ταξιδέψουν μοναδικά τον αναγνώστη .
Με περίτεχνη γλωσσική δομή , η μυθοπλασία είναι ισάξια της σύγχρονης πραγματικότητας , μια ακατάλυτη σχέση γραφής και αποδέκτη , με δύναμη σαρωτική, που θα μπορούσε να διασκευαστεί … ως της τέχνης προέκταση με επιτυχία.
Οι παρακάτω κριτικές σημαντικών εκπροσώπων της λογοτεχνίας , της τέχνης, και άλλων συναφών χώρων, ενισχύουν την αίσθηση ενός εξαιρετικού μυθιστορήματος . Ενώνουμε και τις δικές μας ευχές , για «καλό κατευόδιο» με τους κυματισμούς εκείνους που θα μας κρατήσουν σε εγρήγορση όλο το Καλοκαίρι !
Συγχαρητήρια θερμά στην Καλοκαιρινή σοδειά της Καίτης Λιανού – Ιωαννίδου !
A.R.
Λίγα λόγια γνωριμίας από την συγγραφέα
Η Καίτη Λιανού-Ιωαννίδου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα αλλά κατάγεται από την Κωνσταντινούπολη. Είναι απόφοιτη της Ελληνογαλλικής Σχολής Ουρσουλινών. Σπούδασε μουσική, είναι υψίφωνος, κατέχει πτυχίο Ωδικής και Δίπλωμα Μονωδίας και Μελοδράματος. Απέσπασε δε Α’ Βραβείο κι έλαβε Αργυρό μετάλλιο.
Το 2005 άρχισε μαθήματα ζωγραφικής και αγιογραφίας. Έργα της έχει παρουσιάσει σε ομαδικές εκθέσεις. Την ίδια χρονιά μπαίνει δυναμικά στον χώρο της Λογοτεχνίας. Γράφει μυθιστορήματα, διηγήματα, ποιήματα.
Το 2008 από τις εκδόσεις Θέσις κυκλοφορεί το βιβλίο της με τίτλο «Η άλλη πλευρά του παραδείσου» το οποίο διασκευάστηκε από την ίδια σε θεατρικό. Το εξώφυλλο είναι έργο δικό της «Έκσταση» λάδι σε καμβά.
Το 2010 δημοσιεύεται το πρώτο της μικρό διήγημα με τίτλο «η επιστροφή» στην Φιλολογική Πρωτοχρονιά Εκδόσεις Μαυρίδη και αναδημοσιεύεται στο περιοδικό Λακωνικά και στην εφημερίδα Παλμός Γαλατσίου.
Τον Απρίλιο του 2012 δημοσιεύεται στα free-ebooks η ποιητική της συλλογή «Το γυάλινο δωμάτιο» το εξώφυλλο είναι έργο δικό της «Η κούκλα» λάδι σε καμβά.
Το 2013 από τις εκδόσεις Όστρια κυκλοφορεί το λαογραφικό «Ελλάδα σ’ αγαπώ- Παράδοση και αναμνήσεις» βιβλίο συνεργασίας.
Το 2014 από τον ίδιο εκδοτικό οίκο το διήγημα «Χρυσές σελίδες» το οποίο διασκευάστηκε από την ίδια την συγγραφέα σε θεατρικό μονόλογο με τίτλο «Μια μέρα του Ιούνη».
Την ίδια χρονιά έλαβε μέρος με τρία ποιήματα της στην ποιητική ανθολογία «INTELLIGENTSIA» ο κύκλος των ποιητών (01) εκδόσεις Εντύποις.
Το 2015 από τις εκδόσεις Ωκεανός το μυθιστόρημα «Κοριός στο μαξιλάρι του προέδρου».
Το 2016 από τις εκδόσεις Όστρια το λαογραφικό «Συνάντηση με το παρελθόν».
Το 2017 από τις εκδόσεις Ωκεανός το μυθιστόρημα «Λίγο πριν ξημερώσει»
Το 2019 από τις εκδόσεις Αγγελάκη το μυθιστόρημα «Άρωμα σε μελανοδοχείο»
Είναι μέλος του Ομίλου για την Ουνέσκο Πειραιώς και Νήσων.
ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ
Τι είναι αυτό που εξουσιάζει την ψυχή των ανθρώπων και κάποιοι φτάνουν στο έγκλημα;
Μήπως ο τρόμος; Ένα ανεξέλεγκτο πάθος; Μήπως είναι εκείνη η κραυγή για το άδικο; Ο φθόνος μήπως; Το μίσος; Η τρέλα;
Άραγε υπάρχει απάντηση;
Η Γιολάντα Παρίση πρώην πολιτικός, μητέρα δύο ανήλικων παιδιών και σύζυγος μεγαλοδικηγόρου της Αθήνας, βρέθηκε δολοφονημένη σε μια ερημική παραλία του Βόλου. Από τότε ξεκινά μια τρελή πορεία και ενώνει το παρελθόν με το παρόν. Τρομερά μυστικά που αποκαλύπτονται μέσα από την ροή των ετών και φτάνουν στην επιφάνεια συνθλίβουν στιγμές ζωής. Οι ήρωες αποφασισμένοι να μάθουν τις αλήθειες, κουβαλώντας βαρύ φορτίο, περνούν μέσα από τα σκοτεινά μονοπάτια του υπόκοσμου μέχρι, που παραδίδονται αμαχητί σε ένα κόσμο σκληρό που τους τυλίγει με το μαύρο του πέπλο και τους οδηγεί στο χάος. Και ύστερα; θα υπάρξει τρόπος διαφυγής; Και άραγε μπορεί κανείς να ξεχάσει; Μπορεί κανείς να σβήσει απ’ το μυαλό του το παρελθόν ή όλα παραμένουν σα φαντάσματα, τον στοιχειώνουν και τον κυνηγούν;
Μια σειρά από συγκλονιστικές μαρτυρίες και απρόβλεπτα γεγονότα που άλλα ξεριζώνουν αξίες, κομματιάζουν ζωές και άλλα ανυψώνουν την ψυχή στους αιθέρες συνθέτουν την συνταρακτική ιστορία μιας οικογένειας που παγιδεύεται μέσα σε ένα τρίγωνο θανάτου.
Απόσπασμα
…..Απ’ το χέρι της έπεσε το φλυτζάνι με τον καφέ που κρατούσε. Έπεσε πάνω στο λευκό μάρμαρο και θρυμματίστηκε, ενώ ο καφές απλώθηκε κι έμεινε σαν μια μαύρη μεγάλη κηλίδα. Δεν σηκώθηκε να μαζέψει τη σπασμένη πορσελάνη, ούτε τον χυμένο καφέ. Έμεινε έτσι νωχελικά μπροστά στο τζάκι να κοιτάζει τις φλόγες και αποκαμωμένη έκλεισε τα μάτια της.
Οδηγήθηκε σ’ ένα καταπράσινο λιβάδι και ύστερα γέμισε παπαρούνες, κι εκείνη κυλιόταν γυμνή ως που το κόκκινο χρώμα των λουλουδιών έβαψε το κορμί της. Άρχισε να τρέχει, προσπαθούσε να φύγει μακριά απ’ τις παπαρούνες, κάποιοι την άρπαξαν, κάποια διάφανα πρόσωπα ξερνούσαν αίμα και γέλαγαν σαρκαστικά, κάποια χέρια έσφιγγαν το λαιμό της κι εκείνη πάλευε να γλυτώσει, να λύσει τις αλυσίδες. Ήθελε να φωνάξει να την ακούσει κάποιος, να έρθει να την τυλίξει με τον μαύρο μανδύα του και να φύγουν μαζί, να φύγουν μακριά. Ο θάνατος. Ναι, αυτόν περίμενε, το θάνατο…. Προσπάθησε να ουρλιάξει μα η φωνή της δεν έβγαινε, προσπάθησε πάλι, να προλάβει πριν απ’ αυτόν, να ξεφύγει. Και… τα… κατάφερε. Ούρλιαξε.
Άνοιξε τα μάτια της. Το τζάκι κόντευε να σβήσει. Σηκώθηκε, ξέχασε το σπασμένο φλυτζάνι και πάτησε πάνω του, σκίστηκε το πέλμα της και μια σταγόνα αίμα μπερδεύτηκε με τον ξεραμένο καφέ. Ανακάτεψε τη λιγοστή φωτιά και κάθισε σε μια πολυθρόνα κουρασμένη, ανασήκωσε τα πόδια της και πίεσε με το δάκτυλο της την μικρή πληγή. Ακούμπησε το κεφάλι της στην πλάτη της πολυθρόνας και προσπάθησε να ταξιδέψει πάλι στο καταπράσινο λιβάδι πριν γεμίσει παπαρούνες, ποτέ δεν αγαπούσε τις παπαρούνες, φοβόταν το μαύρο χρώμα τους, της προκαλούσε τρόμο το βαθύ τους κόκκινο. Το όνειρο ήρθε πάλι να την παρασύρει σ’ ένα κυνηγητό με τους άρχοντες του υποκόσμου. Μέσα σε μια γκρίζα ομίχλη παρουσιάστηκαν πάλι χλωμά τα πρόσωπα που την βασάνιζαν με τα σκελετωμένα χέρια τους να την τραβάν απ’ τα μαλλιά, απ’ τα πόδια κι εκείνη να προσπαθεί να γλυτώσει. Ο κάτω κόσμος απλωνόταν μπροστά της κόκκινος και μαύρος. Δεν μπορούσε να αναπνεύσει… πέθαινε… Ήρθε πάλι εκείνος να την πάρει μαζί του. Το κεφάλι της ζητούσε. Το στήθος της να ξεσκίσει και να πάρει την καρδιά της και ύστερα να την παραδώσει έτσι πεθαμένη να την φάνε τα όρνια, να μην προλάβει να συναντήσει το πράσινο λιβάδι. Ένα φύλλο κίτρινο έπεσε στο χέρι της, το κράτησε μέσα στη φούχτα της και με τα δάκτυλα της το έτριψε κι εκείνο έγινε σκόνη και χάθηκε στον κόκκινο ορίζοντα…..
ΚΡΙΤΙΚΕΣ
*****
Η ασταμάτητη Καίτη Λιανού Ιωαννίδου συνεχίζει τα υπέροχα ταξίδια της με κάτι, εντελώς νέο και πρωτόγνωρο, τον Χορό των Λυγμών. Μια δολοφονία – μυστήριο, κρυμμένα μυστικά που σοκάρουν και μια απρόβλεπτη εξιχνίαση κάνουν αυτό το ταξίδι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Ανάμεσα στην Αίγυπτο, τον Βόλο, την Αθήνα, μια γυναίκα, μια οικογένεια, ο θάνατος και οι αλήθειες «ζωντανεύουν» με την εξαιρετική πένα της Καίτης που …σου κόβει την ανάσα!
Μάνος Ελευθερίου
Εκπαιδευτικός, π. λέκτορας λογοτεχνίας Πανεπιστημίου Ελσίνκι Φινλανδίας
*****
Ένας από τους πιο σημαντικούς σκοπούς της τέχνης είναι να βγάλει στην επιφάνεια τη σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης ψυχής. Έτσι και στη λογοτεχνία ο άνθρωπος θα έρθει αντιμέτωπος με τους φόβους και τις εμμονές, τις αγάπες και τα μίση των ηρώων, ώστε να μπορέσει να ξορκίσει τους δικούς του φόβους, καθώς και τα φαντάσματα, που τον κυνηγούν. Αυτό ακριβώς, κάνει στο «χορό των λυγμών» η Καίτη Λιανού Ιωαννίδου. Ξετυλίγει μπροστά μας μια ιστορία, που αγγίζει τα όρια του θρίλερ και μας οδηγεί αριστοτεχνικά να παρακολουθήσουμε απνευστί την πορεία των ηρώων της, στην αναζήτηση των καλά κρυμμένων μυστικών της οικογένειάς τους. Η αναζήτηση της αλήθειας δε θα γίνει χωρίς εμπόδια.
Η Καίτη Λιανού Ιωαννίδου παίζει με τις αντοχές και την αγωνία τους. Το κάνει όμως με πολλή τρυφερότητα, παίρνοντας και μας από το χέρι, να τους ακολουθήσουμε στην πορεία τους. Μια πορεία επίπονη, που όμως θα ρίξει φως στην πιο σκοτεινή πλευρά της ζωής τους. Ίσως για να μας θυμίσει, ότι τόσο το φως, όσο και το σκοτάδι ορίζουν αναπόφευκτα την ανθρώπινη μοίρα.
Δημήτρης Κωτσής
Σκηνοθέτης- Σκηνογράφος
*****
«Συναρπαστικό, σκληρά αληθινό, με εξαιρετική ανάλυση χαρακτήρων κι ενδιαφέρουσα πλοκή. Τα μυστικά μιας οικογένειας, τα φαντάσματα του παρελθόντος, η σκληρή πραγματικότητα του υπόκοσμου και η ανακάλυψη της αλήθειας συνθέτουν ένα μυθιστόρημα που σε καθηλώνει με τις συνεχείς ανατροπές και τη μυστηριώδη ατμόσφαιρα».
Τζίνα Πανδρούλα
Δημοσιογράφος
*****
Ποιος ορίζει και καθοδηγεί την ζωή μας; Η συγγραφέας Καίτη Λιανού-Ιωαννίδου ανιχνεύει στο βιβλίο της- την προσωπικότητα του ατόμου, μέσα από τα δεινά και τα απρόοπτα των εξελίξεων της Ζωής. Χρονομετράει σελίδα-σελίδα, όλες τις μετεωρίσεις των προσωπικών του εκρήξεων, ανάμεσα στην Ζωή και τον Θάνατο και όλες τις κοινωνικές του διαστάσεις, της επιβίωσης, της αναζήτησης, της μοναξιάς, της όξυνσης των προβλημάτων και των προθέσεων του, όσο και της αγχωτικής-εν πολλοίς-αντιμετώπισης της Ζωής του.
Κώστας Καρούσος
Πρόεδρος Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
*****
Η συγγραφέας με το καινούριο ανατρεπτικό της αφήγημα αποκαλύπτει το ψυχολογικό προφίλ και την αθέατη πλευρά μιας φαινομενικά ήρεμης και προβεβλημένης αστικής οικογένειας. Με την ώριμα γραφή της ξεδιπλώνει την υπόγεια διαδρομή και τα μεγάλα μυστικά που συνοδεύουν τους πρωταγωνιστές της. «Ο χορός των λυγμών» είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ, που κρατά τον αναγνώστη σε διαρκεί αγωνία και ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος.
Τάσος Πασπάλας
Συγγραφέας
*****
Η Καίτη Λιανού ξέρει να κεντά. Μόνο που αντί για βελόνι κρατά στα χέρια της γραφίδες που μεταμορφώνονται σε μάγισσες της σύνθεσης και της πλοκής, του ωραίου λόγου και των δυνατών καταστάσεων. Στα βιβλία της ποτέ δε ξέρεις τι καινούριο θα φέρει η κάθε σελίδα, τι εκπλήξεις και ποια τροπή θα πάρει η διήγηση, πως και που θα καταλήξει η ιστορία. Η ηρωίδα της είναι η αφορμή για μια περιπέτεια ανάγνωσης στον «Χορό των Λυγμών». Είναι ο φορέας που μέσα του κρύβονται οι περιστάσεις μιας ολόκληρης ζωής και που ξετυλίγονται μπροστά μας σαν την ροή ενός χειμάρρου που μας πλημυρίζει με ένταση και δύναμη παρασύροντας μας άνευ όρων. Όλοι οι ήρωες της είναι δικοί μας άνθρωποι, γνώριμοι, οικείοι. Οι καταστάσεις τόσο δυνατές που δεν θα θέλαμε να μας συμβούν.
Οι τόποι και οι εικόνες της, μια ελαιογραφία, στην οποία σχεδιάστηκε πινελιά την πινελιά, μια πολυσύνθετη ιστορία με αγωνία, πάθος, εκδίκηση αλλά και πόθο για την αλήθεια. Υπέροχο μυθιστόρημα που αξίζει από το χαρτί να περάσει στην «οθόνη»
Κυριάκος Χατζημιχαηλίδης
Σκηνοθέτης – Παραγωγός
*****
Όπως κάθε φορά, η συγγραφέας Καίτη Λιανού-Ιωαννίδου, καταφέρνει να μας ταξιδέψει με τη ρέουσα γραφή της, τα μυστικά και μυστήρια που έχει να μας αποκαλύψει, την έξαψη και τον εθισμό που προσφέρει με τα γραφόμενά της, καθώς μας εγκλωβίζει εκεί, μέχρι να μας αποκαλύψει όλη την εικόνα. Επιπλέον, καταφέρνει να μην επαναλαμβάνεται, προσφέροντας κάθε φορά και κάτι διαφορετικό: μια αισθηματική ιστορία, μετά μια κοινωνική μυθογραφία, μετά κάτι μεταφυσικό, τώρα ένα ατμοσφαιρικό θρίλερ… μια ποικιλία γοητευτικών αφηγημάτων με κοινό παρονομαστή την ιδιότητα της πένας της: να αφουγκράζεται προσεκτικά τους χαρακτήρες της, να φωτίζει όλες τις πλευρές, να εμβαθύνει στις ιστορίες τους και να ξεδιπλώνει σελίδα τη σελίδα τις πτυχές τους.
Τζένη Κουκίδου
Αρχισυνταξία στο koukidaki.gr
Επιμέλεια κειμένων, κριτικός λογοτεχνίας
*****
Για άλλη μια φορά η Καίτη Λιανού-Ιωαννίδου μας εντυπωσιάζει με το συγγραφικό της ταλέντο. Το τελευταίο της βιβλίο «ο χορός των λυγμών» είναι μια ιστορία που καθηλώνει από την αρχή μέχρι το τέλος! Πρόκειται για ένα θρίλερ με μυστήριο, πάθος, πλοκή, και μέσα απ’ την υπόθεση οι ήρωες αγγίζουν τον αναγνώστη και του δημιουργούν έντονα συναισθήματα μέχρι να ανακαλύψουν μαζί τους την αλήθεια. .
Άραγε πόση δύναμη κρύβει ο άνθρωπος μέσα του όταν ανακαλύπτει το ένοχο παρελθόν της οικογένειας του;
Τα θερμά μου συγχαρητήρια στην συγγραφέα και πάντα επιτυχίες στο συγγραφικό της έργο.
Ελισάβετ Οικονόμου
Δημοσιογράφος, στιχουργός
*****
Στο νέο μυθιστόρημα της Καίτης Λιανού, το παρελθόν και το παρόν συνυπάρχουν και διαγράφουν μια δαιδαλώδη διαδρομή. Τα μέλη μιας οικογένειας ζητούν δικαίωση σε μια προσπάθεια καθορισμού της ταυτότητας τους.
Στοιχεία από το θέατρο του Λουίτζι Πιραντέλλο, όπου οι ήρωες πάσχουν, αγωνιούν και αναζητούν, την ψυχολογική τους ισορροπία, αλλά και στοιχεία από τις ταινίες του ‘Αλφρεντ Χίτσκοκ, όπου το σασπένς κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή, καθιστούν το μυθιστόρημα «Ο Χορός των Λυγμών» ένα ταξίδι στο χρόνο που θα συναρπάσει και θα συνεπάρει τον αναγνώστη από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα του.
Σάββας Παρίτσης
Συγγραφέας, Σκηνοθέτης, Ηθοποιός
*****
Διαβάζοντας τα βιβλία της Καίτης Λιανού-Ιωαννίδου αισθάνομαι πως βρίσκομαι κάθε φορά στον χώρο που διαδραματίζονται οι ιστορίες. Από την πένα της ξεπηδούν αριστουργήματα που σε συγκινούν. Ο «χορός των λυγμών» είναι ένα από αυτά τα αριστουργήματα που σε καθηλώνουν από την αρχή ως το τέλος. Κάθε σελίδα του γίνεται κρίκος που συνδέει την αλυσίδα της ζωής, είναι η ψυχή που μιλά, που φωνάζει ή που βρίσκεται στην σιωπή. Είναι ένα βιβλίο που μας αγγίζει και μας γεμίζει από ποικίλα συναισθήματα.
Τα φαντάσματα απ’ το παρελθόν, τα πάθη, οι ενοχές, η σκληρή πραγματικότητα, ο πόθος, το άγνωστο, οι ανατροπές ενώνονται μεταξύ τους και αποτελούν μια συναρπαστική υπόθεση μυστηρίου.
Αγγελική Κολιού-Μουστακάτου
Ηθοποιός-αναγνώστρια
Peakupnews
Agathi Revithi
