«ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΔΑ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΟΝΟΜΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ, κ. ΕΛΕΝΗ ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΟΥ»
ΑΓΑΘΗ ΡΕΒΥΘΗ: Αγαπητή κ. Σεμερτζίδου. Καλησπέρα σας. Ευχαριστώ θερμά για την αποδοχή της πρόσκλησης και τον πολύτιμο χρόνο σας να μας παραχωρήσετε μια συνέντευξη που θα προσπαθήσουμε να είναι εφ’ όλης της ύλης. Όσο βέβαια εφ’ όλης της ύλης μπορεί να είναι, βλέποντας κανείς και μελετώντας το πραγματικά πλούσιο βιογραφικό σας!
ΕΛΕΝΗ ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΟΥ: Εγώ σας ευχαριστώ από καρδιάς για την πρόσκληση και θα παρακαλούσα να μιλάμε στον ενικό, αφήνοντας κατά μέρος τον πληθυντικό της ευγενείας.
ΑΓΑΘΗ ΡΕΒΥΘΗ: Πολύ καλά! Δεκτό το αίτημα. Είναι και για μένα μεγάλη χαρά να μιλάμε στον ενικό. Άλλωστε, παρακολουθώντας την πορεία σου, Ελένη, εδώ και ένα χρόνο, είναι σαν να γνωριζόμαστε από παλιά. Επέτρεψε μου, λοιπόν, να ξεκινήσω με μια απορία που έχω και μου προέκυψε, μελετώντας το βιογραφικό σου. Πώς πρόλαβες να τα κάνεις όλα αυτά; Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ένα τέτοιο πλούσιο επιστημονικό, επαγγελματικό και λογοτεχνικό έργο, σαν αυτό που έχεις να επιδείξεις, χρειάζεται δύο ζωές!
ΕΛΕΝΗ ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΟΥ: Η αλήθεια είναι, Αγαπητή Αγάθη, ότι την απορία σου την άκουσα και από τα χείλη άλλων ή την είδα στα μάτια τους! Δεν μου φαίνεται περίεργη αυτή η απορία, αλλά απαντάται εάν σου πω ότι για μένα αυτή η πορεία, η επιστημονική, επαγγελματική, λογοτεχνική – όπως είπες πριν από λίγο – είναι τρόπος ζωής. Είναι η δεύτερη φύση μου. Και θα σου έλεγα, μάλιστα, ότι αν προσπαθήσω να δραπετεύσω από αυτή τη ΄΄φύση΄΄, για να κερδίσω σε χρόνο ανάπαυσης και ξεκούρασης, θα γίνω ΄΄δυστυχής΄΄ . Άρα είναι περισσότερο μια στάση ζωής που υπαγορεύεται από την προσωπικότητα και την ιδιοσυστασία μου, παρά μια κόπωση.
ΑΓΑΘΗ ΡΕΒΥΘΗ: Χαίρομαι πραγματικά γι’ αυτό. Τώρα.. Αν σε ρωτήσω, αυτή η ΄΄δεύτερη φύση΄΄, όπως την αποκάλεσες, φέρνει, πέρα από χαρά, και απογοητεύσεις, τι θα μου έλεγες;
ΕΛΕΝΗ ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΟΥ: Θα έλεγα, έχοντας στο μυαλό μου την Ντοστογιεφκική θεώρηση της ζωής, ότι, στη θυσιασμένη αγάπη, η έννοια της θυσίας, των απογοητεύσεων, του πόνου.. υπάρχει και δεν υπάρχει. Κι αυτό γιατί η ανταμοιβή για τον ΄΄θυσιαζόμενο΄΄ είναι πολύ μεγαλύτερη από τη θυσία που έκανε ή από τις απογοητεύσεις που πήρε. Στο τέλος της ημέρας, το ΄΄κέρδος΄΄ είναι μεγαλύτερο από την όποια ΄΄απώλεια΄΄. Σίγουρα υπάρχει και κόπος και μόχθος και χρειάζεται να μην λιγοψυχήσει κανείς ή να μην επηρεαστεί από την περιρρέουσα, ατμόσφαιρα, που δεν επιδοκιμάζει, πάντα, τη ΄΄θυσία΄΄, αλλά τις εύκολες λύσεις. Σε ό,τι με αφορά, συνειδητά, έχω επιλέξει, όλα αυτά τα χρόνια, να απέχω από τις ΄΄εύκολες λύσεις΄΄, γενικώς!
ΑΓΑΘΗ ΡΕΒΥΘΗ: Μιλώντας για ΄΄εύκολες λύσεις΄΄, φαντάζομαι ότι το επεκτείνεις αυτό, Ελένη, και στον επαγγελματικό σου χώρο. Να πούμε, παρεμπιπτόντως, ότι εργάζεσαι ως Βιβλιοθηκονόμος στην Ιατρική Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης ΑΧΕΠΑ και είσαι και Πρόεδρος στο Περιφερειακό Τμήμα της Ένωσης Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων Βορείου Ελλάδος.
ΕΛΕΝΗ ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΟΥ: Ακριβώς. Ό,τι είπα ισχύει, πρωτίστως, για τον εργασιακό-επιστημονικό μου χώρο. Όλοι κρινόμαστε από το αποτέλεσμα της δουλειάς μας και νομίζω πως καλό είναι – α μη τι άλλο – να μην ντρεπόμαστε γι’ αυτό. Απαντώντας, λοιπόν, στο ερώτημά σου, Αγάθη, θα σου έλεγα ότι δεν ντρέπομαι για το αποτέλεσμα της δουλειάς μου και της μέχρι τώρα εργασιακής-επιστημονικής μου πορείας. Έκανα πολλά πράγματα, κάτω από αντίξοες συνθήκες, ξεπερνώντας, αρκετές φορές, και τον ίδιο μου τον εαυτό.
ΑΓΑΘΗ ΡΕΒΥΘΗ: Παρακολουθώντας τα του κλάδου των Βιβλιοθηκονόμων, πρέπει να πω ότι είναι και πολλά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος σας, Ελένη. Αυτό, τουλάχιστον, βλέπω..
ΕΛΕΝΗ ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΟΥ: Η αλήθεια είναι ότι έχουμε πολλά προβλήματα σαν κλάδος, χωρίς, ωστόσο, να είμαστε πάντοτε άμοιροι των ευθυνών μας, όλοι όσοι δραστηριοποιούμαστε σε αυτό τον χώρο.
ΑΓΑΘΗ ΡΕΒΥΘΗ: Πόσα χρόνια είσαι Πρόεδρος του ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΟΝΟΜΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ;
ΕΛΕΝΗ ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΟΥ: Μετράω, ήδη, δύο συνεχόμενες θητείες και, για να είμαι ειλικρινής, προσπάθησα και προσπαθώ με τους συνεργάτες μου και τα μέλη του ΠΕΤ Β. ΕΛΛΑΔΟΣ να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε με τα πενιχρά μέσα που διαθέτουμε και με εχθρό μας μια βαθιά ριζωμένη και παγιωμένη πολιτειακή κατάσταση που δεν ευνοεί τους αποφοίτους των σχολών βιβλιοθηκονομίας να αποτινάξουν από πάνω τους την ΄΄επιβεβλημένη΄΄, πολλές φορές, μέγγενη της ανεργίας, εξαιτίας κακοδαιμονιών του παρελθόντος, που δεν αφήνουν, και σήμερα ακόμη, τον κλάδο μας λιγάκι ν’ αναπνεύσει.
ΑΓΑΘΗ ΡΕΒΥΘΗ: Υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης; Ή είναι αργά πλέον για τον κλάδο σας; Τι πιστεύεις;
ΕΛΕΝΗ ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΟΥ: Έχω τη βαθιά πεποίθηση ότι ποτέ δεν είναι αργά για κάτι που το συνοδεύει το ΄΄δίκαιο΄΄, το ΄΄λογικό΄΄ και το ΄΄σύννομο΄΄. Οι Βιβλιοθηκονόμοι πρέπει να εργάζονται και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στις Βιβλιοθήκες και τα Αρχεία της χώρας. Δεν μπορεί να εξωθούνται στην ανεργία και την αδράνεια και άλλοι επιστήμονες, από άλλους κλάδους, να στελεχώνουν αυτούς τους εργασιακούς χώρους. Δεν μπορεί να δίνουμε άλλοθι σε τέτοιες άλογες λογικές! Αυτό, όμως, που απαιτείται είναι να πάμε ενωμένοι, σαν ένα αρραγές μέτωπο, στην διεκδίκηση αυτού του αναφαίρετου δικαιώματός μας. Δυστυχώς, σε αυτό το κομμάτι, δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένη, γιατί στην πράξη φαίνεται ότι υπάρχει ΄΄σύγκρουση συμφερόντων΄΄..
ΑΓΑΘΗ ΡΕΒΥΘΗ: Τι εννοείς όταν λες, ΄΄σύγκρουση συμφερόντων΄΄;
ΕΛΕΝΗ ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΟΥ: Εννοώ ότι, δυστυχώς, το ΄΄αυτονόητο΄΄ δεν είναι και τόσο ΄΄αυτονόητο΄΄ για όλους όσους κινούνται στον χώρο μας.. Δεν είναι, δηλαδή, αυτονόητο ότι οι απόφοιτοι των σχολών Βιβλιοθηκονομίας πρέπει να προτιμώνται από την Πολιτεία για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην κατεύθυνση της στελέχωσης και οργάνωσης των Βιβλιοθηκών. Έτσι, χωρίς ομοψυχία και συντονισμένες προσπάθειες, λιμνάζει μια κατάσταση, για χρόνια, που έφερε και τον κλάδο μας σε αυτή τη δύσμοιρη θέση.
ΑΓΑΘΗ ΡΕΒΥΘΗ: Θέλω να πιστεύω ότι δεν έχεις απογοητευθεί..
ΕΛΕΝΗ ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΟΥ: Ναι.. Ναι.. Δεν απογοητεύομαι. Θα συνεχίσω.
ΑΓΑΘΗ ΡΕΒΥΘΗ: Πολύ ωραία. Εύχομαι να έχετε τα αναμενόμενα, για τον κλάδο σας, ευτυχή αποτελέσματα.
ΕΛΕΝΗ ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΟΥ: Ευχαριστούμε πολύ.
ΑΓΑΘΗ ΡΕΒΥΘΗ: Περνώντας, στη συνέχεια, στο λογοτεχνικό κομμάτι του βίου σου, θα ήθελα να σε ρωτήσω, Ελένη, πώς θα χαρακτήριζες το έργο σου και, μέσα από αυτό, και τον εαυτό σου. Αισθάνεσαι περισσότερο ποιήτρια, μυθιστοριογράφος ή θεατρική συγγραφέας, καθώς ασχολείσαι και με τα τρία είδη και έχεις ένα πλουσιότατο συγγραφικό έργο να σε συνοδεύει.
ΕΛΕΝΗ ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΟΥ: Χωρίς δεύτερη σκέψη, θα σου απαντήσω, Αγάθη, ότι αισθάνομαι ποιήτρια. Ακόμη κι όταν γράφω ένα μυθιστόρημα ή ένα θεατρικό έργο, αισθάνομαι η ποίηση να κυλάει σαν αίμα στις φλέβες μου. Μάλλον, θα σου έλεγα ότι δεν μπορώ να δω την ίδια τη ζωή, παρά μόνο μέσα από την Ποίηση. Και αυτό είναι κάτι που δεν αποκτήθηκε στο διάβα της ζωής μου, αλλά το κουβαλάω μέσα μου. Φυσικά, όλα υπόκεινται στη βάσανο της καλλιέργειας, της εξάσκησης και του χρόνου. Όμως, για μένα, η ζωή γράφεται μέσα από στίχους και οι στίχοι φέρουν επάνω τους μουσικές νότες..
ΑΓΑΘΗ ΡΕΒΥΘΗ: Εξού και το ότι κάποια ποιήματά σου έχουν μελοποιηθεί..
ΕΛΕΝΗ ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΟΥ: Ναι. Από τη συνθέτρια και τραγουδοποιό, Ελευθερία Μεταξά. Μια νέα και πολύ ταλαντούχα μουσικοσυνθέτρια, με υπέροχη φωνή. Της οφείλω ένα μεγάλο Ευχαριστώ, γιατί σεβάστηκε τη μουσικότητα των στίχων μου και την απελευθέρωσε μέσα από την αισθαντική φωνή της. Η συνεργασία μου με την Ελευθερία Μεταξά είναι πραγματικά ένα ανέλπιστο δώρο.
ΑΓΑΘΗ ΡΕΒΥΘΗ: Οφείλω να ομολογήσω, Ελένη, ότι έχω ακούσει αρκετές από τις μελοποιήσεις των ποιημάτων σου από την Ελευθερία Μεταξά, και στ’ αλήθεια, το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό.
ΕΛΕΝΗ ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΟΥ: Όντως..
ΑΓΑΘΗ ΡΕΒΥΘΗ: Θα μας πεις δυο λόγια και για την παρουσίαση του νέου μυθιστορήματός σου, με τον τίτλο: «Η ΔΙΑΚΙΝΔΥΝΕΥΣΗ»; Το δέκατο έβδομο, κατά σειρά, μυθιστόρημα, που έχεις κυκλοφορήσει, αν δεν κάνω λάθος.
ΕΛΕΝΗ ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΟΥ: Ακριβώς. Είναι το δέκατο έβδομο μυθιστόρημά μου και ήταν ένα στοίχημα για μένα η συγγραφή αυτού του έργου, καθώς έρχεται να σπάσει τις συνήθεις νόρμες ενός μυθιστορήματος και να αποκτήσει την εικόνα μιας διαδραστικής, θα έλεγα, περιγραφής κάποιων σημείων του Ευαγγελίου, μέσα βέβαια από μια φανταστική ιστορία, που αποτελεί και τον πυρήνα του μύθου του έργου. Πρόκειται, συγκεκριμένα, για έναν διάλογο ανάμεσα σε μια μοναχή και μια ταλαιπωρημένη γυναικεία ψυχή, η οποία φέρει το επάγγελμα της ιατρού, και επισκέπτεται ένα απρόσιτο ελληνικό μοναστήρι, θέλοντας να βρει καταφυγή εκεί. Αν και άθεη, όπως δηλώνει, αρχικά ή στην καλύτερη περίπτωση σκεπτικίστρια, ωστόσο δεν διαφέρει από διψασμένη γη που ποθεί τον Ευαγγελικό Λόγο να βρει έδαφος και να καρποφορήσει μέσα της, κάτι το οποίο επιτυγχάνεται διαμέσου της μοναχής.
ΑΓΑΘΗ ΡΕΒΥΘΗ: Πότε έγινε η παρουσίαση;
ΕΛΕΝΗ ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΟΥ: Έγινε στις 15 Απριλίου 2022, στο Κέντρο Διάδοσης Ερευνητικών Αποτελεσμάτων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, και πλαισιώθηκε από τη Διοίκηση και από Αγαπητούς συναδέλφους του Νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ, στο οποίο εργάζομαι, καθώς και από άλλους εκλεκτούς ομιλητές και ομιλήτριες.
ΑΓΑΘΗ ΡΕΒΥΘΗ: Σ’ Ευχαριστώ πολύ, Ελένη Σεμερτζίδου. Καλή Επιτυχία σε ό,τι κάνεις! Συνέχισε έτσι να μας εντυπωσιάζεις με το πλούσιο και όμορφο έργο σου!
ΕΛΕΝΗ ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΟΥ: Σ’ Ευχαριστώ κι εγώ, με τη σειρά μου, Αγάθη Ρεβύθη. Εύχομαι ό,τι καλύτερο και σε σένα, καθώς έχεις κι εσύ εκπονήσει ένα αξιόλογο ποιητικό έργο.. Αλλά γι’ αυτό θα μιλήσουμε άλλη φορά!
ΑΓΑΘΗ ΡΕΒΥΘΗ: Να ‘σαι καλά, Ελένη! Καλή συνέχεια!
peakupnews.gr
Αγάθη Ρεβύθη
