ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Το Σάββατο 11 Μαΐου  2024 και ώρα 20:00

Θα παρουσιάσω το τελευταίο μου ποιητικό βιβλίο το οποίο περιέχει δυο ποιητικές συλλογές με τίτλο «Φωταύγεια»

στην αίθουσα «Αλέκος Παπαδόπουλος» στο ΤΕΕ Κυπαρισσίας

Ανάλυση του βιβλίου θα κάνει η φιλόλογος Δέσποινα Θεοδοσάκη

Ποιήματα θα απαγγείλει η φιλόλογος Χριστίνα Ρεκούμη

Θα ακουστούν τραγούδια

από τον Δημήτρη Καλογερόπουλο, που μελοποίησαν ο Σπύρος Σαμοίλης ο Κ. Κωνσταντόπουλος και ο Κ. Μαργώνης

Συντονίζει

Ο Αριστείδης Γκιουλής Δάσκαλος

Επιμέλεια έκδοσης : Ακριβή Μεριδιώτη

Έργο εξωφύλλου : Η μηλιά – ακρυλικό σε καμβά 2022 Isabelle Bachmann

Εκδόσεις FLISVOS publics

Νικόλαος Ι. Δημογκότσης

 Λίγα λόγια ως μια αναγνώστρια…

Ο Νίκος Δημογκότσης στο νέο του αυτό πόνημα προβάλλει μια εκτενή ποιητική σύνθεση, δομημένη σε δυο ενότητες. Η πρώτη απεικονίζεται με 34 ποιήματα  αφιερωμένα στην γυναίκα και την ονομάζει «Μήτρα φωτός» Ο ποιητής με ιδιαίτερα ευαίσθητο και πολυφωνικό ποιητικό λόγο εξυμνεί την αστείρευτη αυτή πηγή ζωής και έμπνευσης, την γυναίκα με τους πολλαπλούς  ρόλους της. Από τους πρώτους ήδη στίχους  αποτίει φόρο τιμής στην γυναίκα μάνα. ΜΑΝΝΑ ΜΟΥ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ – ΜΑΝΝΑ ΜΟΥ  λίκνο και ναός – ΜΑΝΝΑ της λευτεριάς …. Στίχοι έμμετροι λουσμένοι από τρυφερότητα και φως που εκπέμπουν το προαιώνιο μήνυμα, πως «ζωή» σημαίνει «αγάπη» και το αντίστροφο. Μια  κατάθεση ψυχής, που εκφράζουν ένα  κόσμο  απλό και ανθρώπινο με γενναιοδωρία, σεβασμό και ευγνωμοσύνη. Ο ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΟΓΚΟΤΣΗΣ, με διάχυτο λυρισμό ποιεί το κάδρο της γυναίκας του έρωτα και της αγάπης…. δυνατά συναισθήματα που πηγάζουν από την πληρότητα του, την οποία επιστρέφει με όλη του την πλούσια εσωτερικότητα …… Μέσα από εκείνην υμνείται ο ίδιος ο Έρωτας, μέσα από εκείνην καταργείται το σκοτάδι. Και μόνο η γραφή του ονόματός της φέρνει το φως … Με σπάνια  ζωντάνια γραφής και τρόπο περίτεχνο  ο αναγνώστης ανασύρει εικόνες γνώριμες οι οποίες συγκροτούν μια πραγματικότητα ακόμα πιο αισθητή . Είναι ο συνδυασμός του ονειρικού και βιωματικού ψυχισμού,  με δικές του πρωτότυπες ποιητικές θεάσεις καταφέρνει δε να φέρει στο φως μια συλλογή αρχής γενομένης αυτής ταύτης της ΘΗΛΥΚΗΣ ΑΡΧΗΣ – ΟΛΑΝΘΙΣΤΗ ΚΟΡΗ – ΦΕΓΓΑΡΟΛΟΥΣΤΗ – ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΑΧΗΤΡΙΑ ΕΛΘΕ – Η ΙΕΡΕΙΑ – ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ – Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ – ΑΝ ΣΦΙΧΤΑ ΣΟΥ ΚΡΑΤΑΩ ΤΟ ΧΕΡΙ – ΑΚΡΙΒΗ ΜΟΥ ΓΥΝΑΙΚΑ …

Σε κάποιους στίχους του, ανασύρει από την Αρχαία Ελληνική μυθολογία θηλυκές  μορφές που γίνονται σύμβολα και περιγράφονται ανάλογα με τις επιρροές που δέχτηκε ο  ποιητής, τη γενιά ή το ρεύμα στο οποίο ανήκει και ανάλογα με τα κοινωνικά θέματα που επιθυμεί να περιγράψει. Τα πρόσωπα της γυναίκας στην ποίηση του πολλά… Άλλοτε τη βλέπουμε πολύμορφη, συνειρμική, οικουμενική και γεμάτη από  ψυχή…. η Ελληνίδα, η μαχήτρια, η αγωνίστρια, η ειρήνη, η ελευθερία, η δικαιοσύνη,  η σημαία, η αντίσταση, η Επανάσταση, η Αναγέννηση, η Ανάσταση!

Ο ποιητής βαθιά συναισθηματικός και φιλοσοφημένος… ξεπερνώντας ορισμένες φορές στην εν λόγω  ποιητική συλλογή, κινείται προς το ποιητικό της σώμα, αφήνοντας ένα σήμα για το πώς εκλήφθηκε η «εποχή» από την ίδια και πώς αποτυπώθηκαν τα τεκταινόμενα στον ψυχισμό του. Ένας ψυχισμός και μια ματιά ανοιχτή στους καιρούς σε ένα κόσμο που συνεχώς μεταβάλλεται. Σε ένα κόσμο που δημιουργεί αλλά  και καταστρέφει.

Η γραφή του έντονα επηρεασμένη από τις κοινωνικές μεταβολές στο διάβα του χρόνου, δημιουργεί με αμεσότητα και ειλικρίνεια το φως μέσα από την δική του αυτόφωτη πηγή και στέκεται ορθός, μεταδίδοντας τις αξίες και τα ιδανικά, παροτρύνει, αφυπνίζει. 

Ο Νίκος Δημογκότσης μέσα από τα έργα του  στοχάζεται  τη ζωή μ μία οικουμενική διάθεση. Στο επίκεντρό του πάντα ο Άνθρωπος με μία γεφύρωση που συνδέει διάφορες θεματικές πάνω στη συνειρμική κίνηση του στίχου. Συνειδητή άποψη μέσα από τα ερεθίσματα της εποχής, προβληματισμοί, υπαρξιακές αναζητήσεις,  ιδεολογία…

Α.Ρ.

 Ένα ποίημα από το νέο του βιβλίο

Η ΙΕΡΕΙΑ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ

Είναι τα γυμνά μέλη

-τα εξαίσια-

των ωραίων αγαλμάτων

που κατέχτησαν την αθανασία,

παρηγορία προσφέροντας

εις τους θνητούς οφθαλμούς,

ότι ο θάνατος ίσως είναι

ένα ζωντανό άγαλμα,

που κοιμάται εις την κλίνη του άχρονου Χρόνου,

τον οποίο, εις την αδυναμία της Λογικής,

κατέτμησαν σε περιόδους,

κατά τον τρόπο που διαίρεσαν τη γη

σε λαούς και Έθνη,

είπε,

η των Ελευσινίων Μυστηρίων Ιέρεια,

κρύβοντας το πρόσωπο,

μην αποκαλυφθεί η Ιερότητα της…

Κι ευθύς χάθηκε εις το βαθύ Μέλλον,

αφήνοντας στο σήμερα,

μόνον του αγάλματος της το χαμόγελο,

ζωντανή απόδειξη της Αιωνιότητας…

peakupnews.gr

Αγάθη Ρεβύθη